Posted in Մայրենի, Մայրենի 6

Գարունը անտարկտիդայում

Հեղինակ

Մի մարդ գնացել էր Անտարկտիդա, այնտեղ շատ ցուրտ էր ։Նա իր վրանը դրել էր մի սարի գագաթի վրա ։Նա շատ հոգնած էր և ուզում էր քնել ,նա քնեց մի քանի ժամ իր վրանի մեջ, երկու ժամ անցավ ձյուն եկավ և քամի փչեց, քամին իր վրանը քշեց ուրիշ տեղ, իսկ մարդուն ուրիշ։Մարդը արթնացավ և տեսավ , որ նա հայտնվել է ինչ -որ տարօրինակ վայրում, որտեղ և ձյուն էր գալիս, և ծաղիկներ կային, և շատ տարբեր կենդանիներ՜ արջեր,պինգվիններ,աղվեսներ,թռչուններ,գայլեր,նապաստակներ,սկյուռիկներ և այլն։Պարզվեց ,որ այդ կենդանիները կարող էին խոսել ։

Տղան

—Բարև, ձեզ։

Արջ

—Բարև։

Տղան

—Ես որտեղ եմ հայտնվել։

Նապաստակ

—Դու Անտարկտիդայի մի գաղտնի վայրում ես։

Տղան

—Եվ ինչպես ես կարող եմ գնալ այստեղից։

Արջ

—Մի ձև կա ,որ դու կարող ես ելնել այստեղից։

Տղան

—Ինչ ձև։

Նապաստակ

—Դու պետք է գնաս Անտարակտիդայի թագուհու մոտ։

Տղան

—Լավ ,բայց ինչպես։

Սկյուռիկ

—Դու պետք է անցնես չար պինգվինների կղզին և գտնես վեց բանալին որը կբացի մի դուռ և դու կհայտնվես մի գարնանային վայր որտեղ կան շատ վիշապներ և դու պետք է սպանես նրանց ինչպես Վահագն Վիշպաքաղը և երբ սպանես վիշապներին կտեսնես Անտրակտիդայի թագավորությունը ։

Հեղինակ

Տղան ճանապարհ է ընկնու և գնում է ինչպես ասել էին կենդանիները։Նա անցավ պինգվինների կղզին գտավ վեց բանալին բացեց դուռը և հայտնվեց գարնանային մի վայրում։Ինչպես ասում էին կենդանիները այդ տեղը շատ գարնանային էր և շատ վիշապներ կային։Պարզվում էր այդ վիշապները թագուհու անվտանգության աշխատակիցներն էին։Տղան սպանեց վիշապներին և հասավ թագավորություն այդ տեղը շատ գարնանային էր շատ ծաղիկներ կային թիթեռներ մեղուներ և թագավորությունն էլ շատ վառվռուն գույներով և շատ գեղեցիկ ծաղիկներով էր։Տղան մտավ դղյակ ներսում ավելի գեղեցիկ էր, նա գնաց-գնաց և տեսավ մի պալատականի և տղան հարցրեց։

Տղան

—Բարև ձեզ

պալատական

—Բարև

Տղան

—Կասես թագուհին որտեղ է

պալատական

—Արի ետևիցս

Հեղինակ

Տղան գնաց պալատականի ետևից և տեսավ թագուհուն ու ասաց։

Տղան

—Բարև, ձեզ

Թագուհի

—Բարև

Տղան

—Ես երկու հարց ունեմ

Թագուհի

—Ասա լսում եմ

Տղան

—Առաջին հարց։Ինչու է անտրակտիդայում գարուն։

Թագուհի

—Ես կախարդել եմ իմ աբողջ թագավորությունը որպեսզի լինի մեկ տարով միայն գարուն

Տղան

—Իսկ ինչու

Թագուհի

—Որովհետև իմ ծնված ժամանակից ես չեմ տեսել ոչ մի եղանակ բացի ձմռանից։Եվ ես շատ էի ուզում տեսնել գարունը և ես կախարդեցի որպեսզի տեսնեմ այն։

Տղան

— Հետաքրքիր է ,և երկրոդ հարցս տամ

Թագուհի

—Ասա լսում եմ

Տղան

—Ես ինչպես կարող եմ Անտրակտիդայից դուրս գալ

Թագուհի

—դա միայն ես կարող անել

Տղան

—Եվ ինչ

Թագուհի

—Ես պետքե քեզ կախարդական փայտիկով կախարդեմ քեզ և դու հայտնվես քո տանը

Հեղինակ

Եվ մի քանի վարկյան անց տղան արթնանում է և տեսնում է , որ այդ ամենը երազ էր,դա իր ամենա զվարճալի երազն էր և պատուհանին նայելով նա տեսավ ,որ արդեն գարուն է ։Տղան վազեց դուրս խաղաց իր ընկերների հետ ։Եվ նրա ընկերներից մեկը ասաց, որ նա կարդում է մի գիրք <<Անտարկտիդայի թաքավորությունը>> և տղան հիշեց նրա երազը և շարունակեց խաղալ և զրուցել ընկերների հետ։ Տղան տուն գնալու ճանապարհին մտածեց, որ նա պետքե գրի գիրք իր երազի մասին , որը կտպվի 1-2 -րդ դասարանցիների գրքի մեջ ։ Նա հասավ տուն և տեսավ նրա մայրիկին և ասաց։

Տղան

֊ Մայրի՜ կ ես որոշել եմ գրել գիրք իմ երազի մասին։

Մայրիկ

֊ Ի՜ նչ երազ տղաս։

Տղան

֊ Դա գաղտնիք է մայրիկ։Բայց ես , որ այն գրեմ վերջացնեմ , որոշել եմ տպել 1-2 -րդ դասարանցիների գրքի մեջ ։

Մայրիկ

֊ Շա՜տ լավ բան ես մտածել ։

Տղան

֊ Դե լավ մայրիկ ես գնամ իմ սենյակ և սկսեմ գրել։

Հեղինակ

Տղան գնաց սենյակ նստեց նրա գրասեղանի մոտի աթոռին, և սկսեց հիշել իր երազը։Տղան գրեց ամբողջը և որոշեց, որ մի քանի օր հետո կստեղծագործի այդ հեքիաթի 2-րդ մասը և այլ նոր հեքիաթներ։Տղան չեր հասկանում թէ ի՜ նչ վերնագիր կարող է դնել նա երկու֊երեք ժամ մտածեց և հասկացավ, որ կարող է գրել Գարունը անտարկտիդայում ։ Տղան մեծացավ և դարձավ հայտնի գրող և նրա հայտնի ստեղծագործությունըմեկը դարձավ հենց Գարունը անտարկտիդայում, որը երևի 10 մաս էր կազմում ։